Company of Heroes
Sztab VVeteranów
Tytuł: Company of Heroes
Producent: Relic Entertainment
Dystrybutor: CD Projekt
Gatunek: Strategia RTS
Premiera Pl:2006-09-29
Premiera Świat:
Autor: Matis
Tytuł: Company of Heroes
Producent: Relic Entertainment
Dystrybutor: CD Projekt
Gatunek: Strategia RTS
Premiera Pl:2006-09-29
Premiera Świat:
Autor: Matis
Company of Heroes: Kompania Braci
Działo przeciwpancerne PAK 38:
Lekkie działo przeciwpancerne. Ma mniejszy kaliber od alianckiego odpowiednika, ale jest troszkę bardziej mobilny. Wydaje mi się znacznie lepszy od działa amerykańskiego, gdyż choć nie ma opcji ostrzału pociskami kumulacyjnymi, to ma kamuflaż, podobny do tego używanego przez snajpera. Odpowiednio ustawione, zamaskowane działo stanowi nie lada zagrożenie dla czołgów wroga. Najlepiej robić zasadzki przy użyciu kilku dział i ze wsparciem piechoty – artyleria przeciwpancerna jest podatna na ataki piechoty. Po utracie załogi działo to może zostać przejęte.
Bateria artylerii rakietowej 150 mm Nebelwerfer:
Niezwykle groźna broń dystansowa. Wystrzeliwuje 33–kilogramowe rakiety na duży dystans, przy dużej szybkostrzelności. Jej główną wadą jest fakt, że załoga nie jest niczym osłonięta i może zostać unieszkodliwiona przez praktycznie każdy rodzaj jednostek. Dlatego broń tę należy trzymać poza zasięgiem działań przeciwnika, ew. ze sporą ochroną. Jeśli obsługa zginie, broń tę można przejąć.
Działo przeciwpancerne/przeciwlotnicze Flak 88:
Choć wybudowane jako działo przeciwlotnicze, Flak okazał się prawdopodobnie najlepszym działem przeciwpancernym okresu II wojny światowej. Jednostka ta potrafi poważnie uszkodzić czołg z ogromnej odległości. Podobnie jak aliancka haubica jest niemobilny, należy rozstawiać go w miejscach strategicznie ważnych, najlepiej z ochroną.
Motocykl:
Szybki pojazd zwiadowczy. Uzbrojony w lekki karabin maszynowy MG 42. Ze względu na słaby pancerz nie stanowi zbyt wymagającego przeciwnika. Najlepiej sprawdza się przy pościgach za snajperami, rekonesansie, ew. flankowaniu karabinów maszynowych.
Transporter półgąsienicowy SdKfz 251:
Jest to bardzo uniwersalny pojazd transportowy. Oprócz podstawowych zadań, takich jak transport żołnierzy i uzupełnianie strat nieźle sprawuje się jako lekkie wsparcie ogniowe. Podobnie jak jego aliancki odpowiednik potrzebuje żołnierzy wewnątrz, by móc prowadzić ostrzał. SdKfz 251 dobrze nadaje się do rushu, z racji szybkości, z jaką można do niego dojść. Można np. przebić się nim przez linię bunkrów (standardowe zabezpieczenie anty–rushowe, zaimplementowane przez twórców gry) i wyładować w środku bazy inżynierów z miotaczami ognia. Pojazd można wyposażyć w dwa wielkie miotacze ognia, idealne do niszczenia wrogich budynków i eksterminacji piechoty. Jeśli preferujemy artylerię, możemy przekształcić tego „halftracka” w mobilną wyrzutnię rakiet, zdolną zasypać przeciwnika gradem 40 rakiet typu „Wurfahmen”.
>Samochód opancerzony SdKfz 234/1:Lekkie działo przeciwpancerne. Ma mniejszy kaliber od alianckiego odpowiednika, ale jest troszkę bardziej mobilny. Wydaje mi się znacznie lepszy od działa amerykańskiego, gdyż choć nie ma opcji ostrzału pociskami kumulacyjnymi, to ma kamuflaż, podobny do tego używanego przez snajpera. Odpowiednio ustawione, zamaskowane działo stanowi nie lada zagrożenie dla czołgów wroga. Najlepiej robić zasadzki przy użyciu kilku dział i ze wsparciem piechoty – artyleria przeciwpancerna jest podatna na ataki piechoty. Po utracie załogi działo to może zostać przejęte.
Bateria artylerii rakietowej 150 mm Nebelwerfer:
Niezwykle groźna broń dystansowa. Wystrzeliwuje 33–kilogramowe rakiety na duży dystans, przy dużej szybkostrzelności. Jej główną wadą jest fakt, że załoga nie jest niczym osłonięta i może zostać unieszkodliwiona przez praktycznie każdy rodzaj jednostek. Dlatego broń tę należy trzymać poza zasięgiem działań przeciwnika, ew. ze sporą ochroną. Jeśli obsługa zginie, broń tę można przejąć.
Działo przeciwpancerne/przeciwlotnicze Flak 88:
Choć wybudowane jako działo przeciwlotnicze, Flak okazał się prawdopodobnie najlepszym działem przeciwpancernym okresu II wojny światowej. Jednostka ta potrafi poważnie uszkodzić czołg z ogromnej odległości. Podobnie jak aliancka haubica jest niemobilny, należy rozstawiać go w miejscach strategicznie ważnych, najlepiej z ochroną.
Motocykl:
Szybki pojazd zwiadowczy. Uzbrojony w lekki karabin maszynowy MG 42. Ze względu na słaby pancerz nie stanowi zbyt wymagającego przeciwnika. Najlepiej sprawdza się przy pościgach za snajperami, rekonesansie, ew. flankowaniu karabinów maszynowych.
Transporter półgąsienicowy SdKfz 251:
Jest to bardzo uniwersalny pojazd transportowy. Oprócz podstawowych zadań, takich jak transport żołnierzy i uzupełnianie strat nieźle sprawuje się jako lekkie wsparcie ogniowe. Podobnie jak jego aliancki odpowiednik potrzebuje żołnierzy wewnątrz, by móc prowadzić ostrzał. SdKfz 251 dobrze nadaje się do rushu, z racji szybkości, z jaką można do niego dojść. Można np. przebić się nim przez linię bunkrów (standardowe zabezpieczenie anty–rushowe, zaimplementowane przez twórców gry) i wyładować w środku bazy inżynierów z miotaczami ognia. Pojazd można wyposażyć w dwa wielkie miotacze ognia, idealne do niszczenia wrogich budynków i eksterminacji piechoty. Jeśli preferujemy artylerię, możemy przekształcić tego „halftracka” w mobilną wyrzutnię rakiet, zdolną zasypać przeciwnika gradem 40 rakiet typu „Wurfahmen”.
Niemiecki odpowiednik M8. Docelowo wyposażony w szybkostrzelne działko 20 mm jest idealny do nękania wrogiej piechoty. Jest szybki i zwrotny. Istnieje możliwość przezbrojenia „Pumy” w działko 50 mm, które ma mniejszą szybkostrzelność, jednak ma lepsze statystyki względem pojazdów.
Działo samobieżne Stug IV:
Uzbrojony w działo 75 mm typu StuK 40, Stug stanowi dobre uzupełnienie każdego ataku. Jest dobrze opancerzony, jego główna wadą jest brak wieżyczki – chcąc zmienić kierunek ognia należy obrócić pojazd. Gdy jednostka nabiera doświadczenia, na dachu pojawia się strzelec z MG 42, a pancerz zostaje wzmocniony przez pojawienie się fartuchów gąsienicowych.
Działo samobieżne StuH 42:
Jest to wersja alternatywna Stuga. Zamiast działa przeciwpancernego na wyposażeniu znajduje się haubica 105 mm . Nie jest tak celna, ani skuteczna przeciw pancerzom jak działo „StuK 40”, ale wspaniale nadaje się do eksterminacji piechoty i niszczenia budynków. Pojazd dostępny tylko dla dowódcy, który obrał doktrynę blitzkriegu.
Czołg Panzer IV:
Trzon pancernych wojsk niemieckich. Dobry czołg, mogący bez problemu walczyć z Shermanami. Pojazd uniwersalny, wraz ze zdobytym doświadczeniem zdobywa ulepszenia, takie jak lekki karabin maszynowy MG 42 na wieżyczce i fartuchy gąsienicowe.
Pojazd przeciwlotniczy Ostwind:
Lekko opancerzony pojazd pancerny. Jego głównym atutem jest szybkostrzelne działko przeciwlotnicze, idealne do oczyszczania budynków i eksterminacji piechoty. Pełnię możliwości osiąga, gdy jest asekurowany przez cięższe pojazdy i piechotę.
Czołg Pantera:
Bardzo dobry pojazd, idealny do niszczenia wrogich czołgów. Silne działo w połączeniu z mocnym pancerzem czołowym jest w stanie wywołać nie lada zamęt we wrogich szeregach. Z racji słabszych pancerzy bocznych i tylnego najlepiej serwować z dodatkiem innych pojazdów i w sosie z piechoty.
Czołg Tygrys:
Najcięższy czołg niemiecki. Potężne działo kalibru 88 mm jest skuteczne przeciw prawie wszystkim typom jednostek. Bardzo gruby pancerz, pociski lecące na przednie płyty niejednokrotnie się od niej odbijają (od pancerzy innych czołgów też, ale najczęściej rykoszety mają miejsce przy prowadzeniu ognia do Tygrysa i amerykańskiego M26). Dostępny jedynie dla dowódcy, który obrał doktrynę blitzkriegu. Potężniejsza wersja Tygrysa, wraz z załogą złożoną z asów pancernych, może być przyzwana na pole bitwy, przez gracza, który jest zwolennikiem doktryny terroru.
