IS-3
Pod koniec II wojny światowej na wschodnim froncie pojawił się nowy sowiecki czołg, następca IS–2. Nazwa tego ciężkiego czołgu radzieckiego wywodzi się od pierwszych liter imienia i nazwiska Józefa Stalina, dlatego też spotykana jest również sygnatura JS-3.
Czołg ten został opracowany konstruktorów 1944 przez zespół konstruktorów, którym kierował generał Nikołaj Duchow. W ostatnich dniach października maszyna owa przeszła wiele prób i testów, podczas których wprowadzono kilka przeróbek kadłuba, i pod koniec roku 1944 rozpoczęto jego produkcje w Czelabińsku. Kilka egzemplarzy brało udział w operacji berlińskiej.
Pancerz był wykonany z walcowanych płyt łączonych spawaniem, ustawionych po dużymi kątami. Wieża była odlewana, o półsferycznym kształcie, co było dotychczas niespotykanym rozwiązaniem. Do połowy lat sześćdziesiątych był najpotężniejszym czołgiem świata.
W konstrukcji IS-3 wprowadzono dużo nowych rozwiązań, co niosło za sobą wiele usterek, dlatego w okresie od 1948 do 1952 roku czołgi te przeszły szereg modernizacji. Podczas okresu produkcji, który trwał do 1951 roku wyprodukowano 1800 sztuk IS-3,
w późniejszym okresie przechodził on kolejne modernizacje aby zwiększyć jego wartość bojową, zamontowano noktowizor TVN-2 dla kierowcy oraz dodatkowe osłony boczne, zastosowano nowy silnik oraz użyto nowych kół jezdnych pochodzących z T-10.
Dane Techniczne:
Masa: 45800 kg
Długość: 9980 mm (z lufą)
Szerokość: 3120 mm
Wysokość: 2710 mm
Załoga: 4 osoby
Napęd: 12-cylindrowy silnik Diesla V-2-IS
Moc silnika: 387 kW
Prędkość maksymalna: 37 km/h
Zasięg: 208 km
Uzbrojenie: działo D-25 M-1943 L/43 kalibru 122 mm oraz 2 KM kal. 7.62mm i
1 KM kal. 12,7mm
IS-3
|
