A30 Challenger
Odpowiedzialne za projektowanie czołgu były zakłady Birmingham Railway Carriage and Wagon. Postanowiono, że nowy czołg powstanie na bazie czołgu szybkiego Mk VIII Cromwell i będzie uzbrojony w znakomitą 17-funtową armatę. Armata miała dosyć duże rozmiary co wymagało zaprojektowania zupełnie nowej wieży. W związku z tym również kadłub został wydłużony, a w środkowej części podwyższony i poszerzony, gdyż tam znajdował się pierścień, w którym miała być osadzona wieża. Nowością było dodanie szóstej pary kół jezdnych, wzmocnienie zawieszenia, zmniejszenie masy pancerza, usunięto km z przedniej części kadłuba. Bez zmian pozostał silnik RR Meteor i układ jezdny. Czołg otrzymał oznaczenie A30 i nazwę Challenger.A30 Challenger był produkowany w jednej wersji. Zamówiono 200 egzemplarzy tego czołgu. Produkcję rozpoczęto dopiero w kwietniu 1944 roku.
Kadłub był spawany ze stalowych płyt pancernych o utwardzanej powierzchni. Grubość pancerza przedniej płyty kadłuba wynosiła 64 mm, ścian bocznych 28-51 mm, tył 38 mm, płyta górna tylnej części 20 mm, dno 10 mm. Masa bojowa czołgu wynosiła 33, 05 t.
Wieża
Po prawej stronie, w przedniej części kadłuba, siedział kierowca, miał do dyspozycji dwa peryskopy. Po jego lewej stronie były umieszczone dodatkowe pociski do armaty. W czteroosobowej wieży znajdował się dowódca, celowniczy i dwóch ładowniczych. Jeden z ładowniczych obsługiwał radiostację. Dowódca miał do dyspozycji wieżyczkę obserwacyjną z dwoma peryskopami. W stropie wieży umieszczono dwa wentylatory do usuwania gazów prochowych. Wieża mogła być obracana za pomocą silnika elektrycznego lub, w trybie awaryjnym, ręcznie.
Główne uzbrojenie znajdowało się w wysokiej wieży. Była to długolufowa armata QFSA Mk2 kal. 76,2 mm oraz sprzężony z nią km Besa kal. 7,92 mm. Armata mogła strzelać trzema rodzajami pocisków przeciw pancernych (AP, APC i APDS) oraz pociskami odłamkowo-burzącymi HE. Prędkość początkowa pocisków HE wynosiła 1026 m/s i miała zasięg do 15,5 km. Pocisk przeciwpancerny AP wystrzelony z prędkością początkową 884 m/s z odległości 100 m przebijał 111 mm pancerz ustawiony pod kątem 600, a podkalib
rowy APDS z tej samej odległości, przy prędkości początkowej 1204 m/s, przebijał ustawiony pod takim samym kątem pancerz o grubości 161 mm.Napęd czołgu stanowił silnik 12-cylindrowy silnik RR Meteor o mocy 600 KM. Pojemność zbiorników paliwa wynosiła 528 dm3. Prędkość maksymalna po drodze wynosiła 51 km/h, a w terenie 25 km/h.
Czołgi A30 Challenger zostały przydzielone pułkom rozpoznawczym w dywizjach pancernych. Miały wspierać ogniem czołgi Mk VIII Cromwell. Pewną niewielką ilość Challengerów otrzymała polska 1. Dywizja Pancerna i czechosłowacka Samodzielna Brygada Pancerna. Po wojnie czołgi te znalazły się na wyposażeniu jednostek Brytyjskiej Armii Renu okupującej Niemcy.
Dane taktyczno-techniczne A30 Challenger
Załoga: 5
Masa: 33,05 t
Grubość pancerza: 10-102 mm
Wymiary: długość całkowita z armatą 8,15 m, szerokość 2,90 m, wysokość 2,78 m, prześwit 0,40 m
Napęd: 12-cylindrowy, chłodzony cieczą silnik benzynowy RR Meteor o mocy 600 KM
Osiągi: prędkość maksymalna po drogach 51,5 km/h, zasięg: po drodze 240 km, pokonywane przeszkody: brody 1,5 m, pionowe ściany 0,91 m
Uzbrojenie: armata Mk2 kal. 76,2 mm, 1 km Besa kal. 7, 92 mm
Autor: stahuvader
