Wybrane pancerniki Stanów Zjednoczonych czasu II wojny światowej

Wybrane pancerniki Stanów Zjednoczonych czasu II wojny światowej

Najbardziej znanymi pancernikami użytymi przez Stany Zjednoczone w okresie II Wojny Światowej są: USS Arizona (zatopiony 7 grudnia 1941r.), USS Washington, USS South Dakota (obydwa zakończyły służbę, po której je zezłomowano) oraz USS Iowa.

USS Arizona

Stępka powstała w 1914 r., okręt został wprowadzony do służby w październiku 1916 r. Wszedł on w skład 6 Eskadry Pancerników Amerykańskich, które wspierały brytyjski Grand Fleet podczas I Wojny Światowej. W 1921 r. USS Arizona został przydzielony na 8 lat do floty Pacyfiku. Po upływie tego okresu rozpoczęto jego przebudowę. W roku 1931 odbył podróż do Indii Zachodnich z prezydentem Hooverem, następnie po przejściu Kanału Panamskiego dołączył ponownie do floty Pacyfiku gdzie pozostał do końca swojej służby. Dnia 7 grudnia 1941 r. pierwsza fala samolotów japońskich, która osiągnęła Pearl Harbor, nie miała trudności z odnalezieniem celów. Na „grzędzie pancerników” cumowało bowiem siedem okrętów: USS Oklahoma, USS West Virginia, USS Vestal w linii zewnętrznej, a w linii wewnętrznej USS Maryland, USS Tennessee, USS Nevada oraz USS Arizona. Opisywany pancernik został trafiony pojedynczą torpedą oraz spadło na okręt ok. ośmiu bomb; spowodowały one liczne pożary oraz ogromny napływ wody do wnętrza kadłuba. Około godziny 8.10 pancernik został trafiony bombą o masie ok. 725 kg, która spowodowała największe zniszczenia - wybuchła ona w dziobowym magazynie prochowym. Okręt eksplodował i zatonął pochłaniając 1104 członków załogi oraz dowódcę okrętu komandora Valkenburhem i kontradmirała Kidda.

Dane techniczne: Wyporność: standardowa 33122 t, pełna 37084 t. Wymiary: długość 185,32 m, szerokość 29,56 m, zanurzenie 8,76 m. Napęd: cztery zespoły turbin parowych z przekładniami o mocy na wałach 24980 kW (33500 KM), cztery śruby. Prędkość: 21węzłów. Opancerzenie: burtowy pas pancerny: 356 mm, pokłady 203 mm, wieże 229-457 mm. Uzbrojenie: 12 dział kal. 356 mm, 12 dział kal. 127 mm, 12 dział przeciwlotniczych 127 mm, 8 przeciwlotniczych karabinów maszynowych kal. 12,7 mm. Lotnictwo pokładowe: 3 wodnosamoloty. Załoga 2290 osób.


USS Washington

Jego stępkę położono w 1938 r., a wprowadzono go do służby w 1941 r. dla wsparcia brytyjskiej Home Fleet. W dniu 4 maja 1942 r. został uszkodzony przez bomby głębinowe, we wrześniu tego samego roku powrócił na Pacyfik. W dniu 1 lutego 1944 r. pancernik został ciężko uszkodzony w wyniku kolizji z USS Indiana. Wyremontowany przystąpił do dalszych działań wojennych. Okręt został wycofany ze służby w czerwcu 1947 r. i zezłomowany w 1961 r.

Dane techniczne: Wyporność: standardowa 37490 t, pełna 45517 t. Wymiary: długość 222,12 m szerokość 3 3m zanurzenie 10,82 m. Napęd: cztery zespoły turbin parowych z przekładniami o mocy na wałach 90230 kW (121000 KM), cztery śruby. Prędkość: 27 węzłów. Opancerzenie: burtowy pas pancerny: 167-305 mm, pokłady 38-140 mm, wieże 178-406 mm. Uzbrojenie: 9 dział kal. 406 mm, 20 dział uniwersalnych kal. 127 mm, 16 działek przeciwlotniczych 28 mm, 12 przeciwlotniczych karabinów maszynowych kal. 12,7 mm. Lotnictwo pokładowe: trzy wodnosamoloty Vought Kingfisher. Załoga 1880 osób.


USS South Dakota

W czerwcu 1939 r. została położona stępka pod pancernik USS South Dakota. Pancernik wodowano dwa lata później, a wprowadzono go do służby w marcu następnego roku. Po zakończeniu rejsu próbnego okręt miał udać się na Pacyfik, został jednak uszkodzony po we
jściu na mieliznę. Jego naprawę zakończono przed bitwą koło Santa Cruz takoż 26 października 1942 r. okręt odniósł niebywały sukces zestrzeliwując 26 samolotów japońskich. Odbyła się jeszcze jedna spektakularna akcja z udziałem tego okrętu - więcej w ciekawostce. W roku 1943 pancernik South Dakota wraz z okrętem USS Arizona dołączył do brytyjskiej Home Fleet. Pod koniec tego roku (1943) powrócił na Pacyfik. Pancernik wycofano ze służby w 1947 r., złomowany w 1962 r.

Dane techniczne: Wyporność: standardowa 38608 t, pełna 45084 t. Wymiary: długość 207,3 m szerokość 33 m zanurzenie 11m. Napęd: cztery zespoły turbin parowych z przekładniami o mocy na wałach 96940 kW (130000 KM), cztery śruby. Prędkość: 28 węzłów. Opancerzenie: burtowy pas pancerny: 311 mm, pokłady 38-127 mm, wieże 457 mm. Uzbrojenie: 9 dział kal. 406 mm, 16 dział uniwersalnych kal. 40 mm, 40 działek przeciwlotniczych kal. 20 mm. Lotnictwo pokładowe: trzy wodnosamoloty Vought Kingfisher. Załoga 2354 osób.


Ciekawostka dotycząca USS Washington oraz South Dakota

W nocy z 14 na 15 listopada 1942 r. wspomniane okręty starły się z japońskim zespołem operacyjnym, który zamierzał ostrzelać lotnisko na wyspie Guadalcanal. Krótko po zauważeniu okrętów wroga pancerniki amerykańskie otworzyły ogień, podmuch dział zespołu japońskiego o kal. 127 mm spowodował awarię instalacji elektrycznej na okręcie South Dakota. Pancernik ten otrzymał szereg trafień w tym pociskiem kal. 365 mm, sześcioma kal. 203 mm oraz wyżej wymienionymi kal. 127 mm. Jednak Washington pozostając niewykryty przez Japończyków, którzy skoncentrowali swój ogień na USS South Dakota, otworzył ogień posyłając w stronę wroga w ciągu zaledwie 7 minut 75 pocisków kal. 406 mm oraz setki kal. 127 mm. USS Washington trafiając dziewięciokrotnie japoński pancernik Kirishima pociskami najcięższego kalibru zatopił go oraz poważnie uszkodził dwa ciężkie krążowniki trafiając je pociskami opisanymi wyżej. Na pokładzie SD zginęło 38 i zostało rannych 60 członków załogi.

USS Iowa

Stępkę położono w roku 1940, okręt wodował dwa lata później. USS Iowa wprowadzono do służby w lutym 1943 r. W sierpniu 1943 r. pancernik eskortował konwoje z Nowej Funlandii, a następnie zawiózł prezydenta F.D. Roosevelta do północnej Afryki. Po skierowaniu na Pacyfik dołączył do 5 Floty. Wziął udział w operacji desantowej na wyspy Marshalla, gdzie odniósł lekkie uszkodzenia. Podczas bitwy w zatoce Leyte znajdował się w składzie szybkich lotniskowców adm. W. Helsey’a. Pancernik Iowa został wycofany ze służby w 1949 r., lecz został do niej przywrócony dwa lata później. Ponownie okręt został wycofany ze służby w 1953 r., a w 1981 r. odholowany do Nowego Orleanu. W roku 1982 uczestniczył w operacjach bojowych na Morzu Śródziemnym.

Dane techniczne: Wyporność: standardowa 49276 t, pełna 58369 t. Wymiary: długość 270,43 m szerokość 33 m zanurzenie 11,58 m. Napęd: cztery zespoły turbin parowych z przekładniami o mocy na wałach 158088 kW (212000 KM), cztery śruby. Prędkość: 33 węzły. Opancerzenie: burtowy pas pancerny: 310 mm, pokłady 38-127mm, wieże 457 mm. Uzbrojenie: 9 dział kal. 406 mm, 20 dział uniwersalnych kal. 127 mm, 60 dział przeciwlotniczych kal. 40 mm, 60 działek przeciwlotniczych kal. 20 mm. Lotnictwo pokładowe: trzy wodnosamoloty Vought Kingfisher. Załoga 1921 osób.



E-mail autora: Asterix


Autor: Asterix
skomentuj
KOMENTARZE NA TEMAT GRY
26.03.2009 | Baker » super extra moja babke tym bym rozwalił naprawde
więcej komentarzy dodaj komentarz