Field of Glory 2
Sztab VVeteranów
Tytuł: Field of Glory 2
Producent: Byzantine Games
Dystrybutor: Slitherine Ltd
Gatunek: Strategia turowa
Premiera Pl: 2017-10-12
Premiera Świat:
Autor: Matis
Tytuł: Field of Glory 2
Producent: Byzantine Games
Dystrybutor: Slitherine Ltd
Gatunek: Strategia turowa
Premiera Pl: 2017-10-12
Premiera Świat:
Autor: Matis
GALERIA SCREENÓW
Nie ma tu miejsca na żadne decyzje natury ekonomicznej czy subtelności gospodarcze, tak więc miłośnicy czystej batalistyki powinni być ukontentowani. Każda osoba, która ma choć trochę doświadczenia z figurkowymi grami bitewnymi, od razu zauważy, że mechanika gry jest jedynie (albo i aż) skomputeryzowaną wersją „bitewniaka”. Przemieszczanie jednostek po mapie wykorzystuje punkty ruchu, co jest rozwiązaniem klasycznym i sprawdzonym. Punkty ruchu zużywa również manewrowanie formacjami, które w swojej istocie jest kluczem do zwycięstwa. Co dość typowe dla czasów antycznych, nasze siły walczą – co do zasady – w szykach i zachowanie ciągłości formacji jest bardzo ważne.
Od strony mechaniki, choć na pierwszy „rzut oka” wydaje się dość trudno (zwłaszcza, że samouczki są toporne), to z czasem okazuje się, że podstawy gry są bardzo przystępne, choć osiągnięcie biegłości w sztuce antycznej wojny będzie zadaniem trudnym i czasochłonnym. Liczba komend nie jest jakaś szczególnie duża – możemy przemieszać poszczególne oddziały (każda nasza wydzielona jednostka to od kilkuset do kilku tysięcy żołnierzy, poza zgrupowaniami słoni bojowych, których jest w każdym oddziale zauważalnie mniej), obracać formacje, wycofywać się, szarżować i walczyć w zwarciu. Niektóre oddziały mogą prowadzić też ostrzał. Pomimo pozornie małej ilości komend, należy pamiętać, że w gruncie rzeczy antyczna armia lądowa miała dość limitowany zakres środków prowadzenia walki. Kluczem do zrozumienia wirtualnego pola walki w Field of Glory 2 jest adaptacja do zastanych warunków terenowych, wykorzystanie różnorodności jednostek oraz przestawienie się na tory myślenia typowe dla gracza figurkowych gier bitewnych.
Od strony mechaniki, choć na pierwszy „rzut oka” wydaje się dość trudno (zwłaszcza, że samouczki są toporne), to z czasem okazuje się, że podstawy gry są bardzo przystępne, choć osiągnięcie biegłości w sztuce antycznej wojny będzie zadaniem trudnym i czasochłonnym. Liczba komend nie jest jakaś szczególnie duża – możemy przemieszać poszczególne oddziały (każda nasza wydzielona jednostka to od kilkuset do kilku tysięcy żołnierzy, poza zgrupowaniami słoni bojowych, których jest w każdym oddziale zauważalnie mniej), obracać formacje, wycofywać się, szarżować i walczyć w zwarciu. Niektóre oddziały mogą prowadzić też ostrzał. Pomimo pozornie małej ilości komend, należy pamiętać, że w gruncie rzeczy antyczna armia lądowa miała dość limitowany zakres środków prowadzenia walki. Kluczem do zrozumienia wirtualnego pola walki w Field of Glory 2 jest adaptacja do zastanych warunków terenowych, wykorzystanie różnorodności jednostek oraz przestawienie się na tory myślenia typowe dla gracza figurkowych gier bitewnych.
