LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Własny scenariusz w grach RTS, czyli potęga ludzkiej wyobraźni - ogólne spojrzenie na sprawę w wielkim skrócie

Gry strategiczne z kręgu RTS (o tematyce historyczno-ekonomicznej z obowiązkowym elementem wojen) są moim ulubionym gatunkiem, a od pewnego czasu jedynym, który toleruję na swoim sprzęcie. Miałem swego czasu do czynienia z innymi gatunkami, ale ostatecznie ten sobie najbardziej upodobałem, strategie, gdzie myślenie, wyobraźnia i walory edukacyjne są nieustannie rozwijane. W RTS-ie mamy najczęściej do wyboru opcję kampanii, pojedynczego scenariusza bądź gry wieloosobowej. Te też opcje są najczęściej podstawą dla niezliczonych artykułów, w których to każdy dzieli się z innymi swoimi wrażeniami. Rzadko jednak można spotkać artykuł poświęcony wrażeniom odniesionym w wyniku zetknięcia się z opcją własnego scenariusza. Opcją według mnie chyba najciekawszą i pozwalającą w pełni rozwinąć skrzydła, jednym słowem-pochłonąć grę do szpiku. Tutaj to właśnie pole do popisu ma ludzka wyobraźnia i pomysłowość. W swoich rozważaniach skupię się na samej istocie własnego scenariusza w RTS-ie, bez wchodzenia w szczegóły, pomijając wyliczankę gier oraz próby domniemanych porównań. Każdy z nas zapewne otarł się o większość RTS-ów, filtrując je dogłębnie i tworząc w myślach zestawienia ulubionych pozycji, a ci, którzy dopiero rozpoczynają strategowanie, przeważnie zaczynają grę od innych opcji, co nie znaczy, że mają ignorować przeze mnie opisywaną, gdyż w niej dokonuje się wszystko, co zawarte jest w grze, a nawet więcej. Doświadczenie w danej grze zmusza w końcu do własnej pomysłowej aktywności w imię zaskoczenia komputerowego przeciwnika. Przedstawię zatem poszczególne aspekty własnego scenariusza w następujących temacikach:

-Ogólny wygląd i estetyka tworzonego scenariusza
-Tematyka tworzonego scenariusza

-Nieograniczone wręcz możliwości i wielość rozwiązań sytuacyjnych

Wygląd i estetyka tworzonego scenariusza jest związana z budową mapy(planu, rzutu) tworzonej gry. Pomijając już zatem aspekt dobierania kolorów(tylko bez przesadyzmu), głównym przedmiotem uczynimy ukształtowanie i wielkość terenu. Te mogą być zmieniane na różne sposoby, w różnych konfiguracjach i układach, o różnym nasileniu poszczególnych elementów natury i ich przekształcaniu(czasami w bardzo dalekim oderwaniu od rzeczywistości, niekiedy zmieniane na niekorzyść przeciwnika, chociaż z tym jest różnie). Kiedy uporamy się z terenem, najwyższy czas brać się(najczęściej już w trakcie gry) za infrastrukturę(czyli wszystko, co może człowiek zbudować w danej grze w ilości wręcz niepojętej i w ściśle zaplanowanym układzie oraz miejscu). Wielość

rozwiązań architektoniczno-przestrzennych może przynieść wręcz imponujące rezultaty. A teraz jeden z moich ulubionych elementów przekształceń-tematyka scenariusza. Totalność zmian w tej dziedzinie może zaskoczyć nawet samego sprawcę całego zamieszania. Dotyczy to głównie działań zmierzających do oszukania historii, czy też oderwania od ogólnie przyjętych realiów. Wygrana oczywiście musi być nasza, choć nieraz miewałem z tym poważne problemy, jak gdyby przeciwności losu starały się zapobiec zmianom biegu historii. A zmienić ją można na wiele sposobów-wszystko znowu zależy od pomysłowości, bo o możliwości raczej zadbaliśmy. Jednym słowem totalne mega zmiany gwarantujące przednią zabawę i trochę inne spojrzenie na pewne sprawy. I w końcu rzecz ostatnia-wielość rozwiązań sytuacyjnych, nieograniczone wręcz możliwości posunięć i swoista humorystyka rozgrywających się wydarzeń, pozwalająca swobodnie chłonąć grę. Na takie zamierzenia pozwala odpowiednio zaplanowana przez nas strategia(my jesteśmy tutaj reżyserami i aktorami w jednym fachu). Chodzi tu szczególnie o dyspozycje w sferze materialnej, jak i ludzkiej, oraz czas, w którym rozgrywa się akcja, a także ewentualne koalicje i fuzje. Oczywiście gra jest o wiele ciekawsza, gdy przeciwnik dysponuje podobnymi, lub chociaż zbliżonymi dyspozycjami. W trakcie gry nie zawsze warto atakować i przystępować natychmiastowo do działań-można odczekać dla zmiany sytuacji, bądź spróbować przyblokować przeciwnika na wszelkie sposoby ograniczając jego pole manewru. Przeważnie jednak wolimy przejmować inicjatywę i atakujemy nie przebierając w środkach(tych mamy najczęściej pod dostatkiem) po długich przygotowaniach(ach, jak długo czekaliśmy na ten moment), choć ostateczny wynik nawet przy wysokich dyspozycjach może się okazać wielce kosztowny i co gorsza-nieoczekiwany...

Ale taka jest specyfika własnego scenariusza. Budując swoją historię gry, nie jesteśmy w stanie do końca przewidzieć ostatecznego wyniku działań naszych i działań strony przeciwnej oraz zrządzeń losu poddanego obróbce. I to jest chyba najpiękniejsze, bo stworzone przez nas samych.

PS: Mam nadzieję, że moje nudnawe zawodzenia na temat własnego scenariusza chociaż w niewielkim stopniu przekonają doświadczonych strategów do powyższej opcji i do szczegółowych maili opisujących wrażenia z własnej historii gry, a potencjalnych amatorów gamblertyki do strategii RTS(historia, ekonomia, wojna). Mojego ulubionego i wysoce cenionego gatunku gier.

Perkun
piorojewski@poczta.onet.pl

Własny scenariusz w grach RTS, czyli potęga ludzkiej wyobraźni - ogólne spojrzenie na sprawę w wielkim skrócie

Autor: Perkun

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję