LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Gry świetne, innowacyjne czy choćby takie, na które istnieje spore zapotrzebowanie dotrą do klientów i bez zakrojonych na szeroką skalę kampanii marketingowych. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku serii Galactic Civilizations. Odniosła ona komercyjny sukces mimo tego, że grę wyróżniała jedynie dość chytra SI komputerowych przeciwników, mimo że była cokolwiek wtórna i stworzona oraz wydana przez Stardock, grupę znaną przede wszystkim z programów służących do upiększania Windowsa. Galactic Civilzations rzetelnie i solidnie (aczkolwiek bez polotu) zapełniła niszę, jaka powstała po upadku osławionej serii Master of Orion – opłaciło się to zarówno jej twórcom jak i graczom.

Trudno oprzeć się wrażeniu, że turówki są jedną nogą w grobie, nie można przy tym nie zauważyć, że drugą nogą energicznie starają się wykopać grabarzowi z rąk łopatę. Każdy zainteresowany strateg znajdzie coś dla siebie, bez względu na to czy preferuje wierne historycznie symulacje czy mniej wymagającą, ale bardziej emocjonującą rozrywkę. O ile zechce mu się poszukać. Dobrych, mogących oczarować przeciętnego gracza i, co ważniejsze, wypromowanych medialnie strategii turowych jest niewiele i toną one w zalewie tytułów co najwyżej średnich. Czym ta sytuacja się skończy trudno orzekać, nie byłbym jednak sobą gdybym nie popuścił wodzy fantazji i nie ukuł kilku karkołomnych przepowiedni.

Nie jestem optymistą z natury, jednak obserwując trendy kierujące rozwojem elektronicznej rozrywki nie mam zbyt wielkich podstaw do roztaczania mrocznych wizji przyszłości. Odstawię więc na bok do połowy pustą szklankę i założę różowe lenonki. Ratunek dla strategii turowych nadciąga z wielu, najmniej spodziewanych, stron.

Uratuje nas potęga Internetu!

Turówki odzyskają część dawnej świetności dzięki Internetowi. Już teraz dzięki globalnej sieci przeciętny strateg może w przeciągu kilku minut zdobyć rzetelne informacje o interesujących tytułach, zapoznać się z opinią innych graczy, zamówić przesyłkę wybranej pozycji lub zakupić i pobrać grę w formie cyfrowej. Elektroniczna droga dystrybucji gier i możliwość darmowej reklamy na „łamach” Internetu spowodowały, że turową grę strategiczną może obecnie stworzyć i sprzedać (bądź udostępnić za darmo) dowolna grupa zapaleńców. W przyszłości coraz więcej grup zapaleńców będzie z tej możliwości korzystać i czeka nas prawdziwy zalew niskobudżetowych produkcji. Coraz więcej z tych gier będzie kierowanych do przeciętnych graczy, takich co to oko lubią nacieszyć estetyczną grafiką, dać porwać się fabule i nie oczekujących przesadnego realizmu czy historycznej wierności. Nisza hermetycznych turówek już teraz pęka w szwach, więc tworzenie gier skierowanych do wąskiej grupy jej odbiorców (bez względu na to, czy są nimi osoby pasjonujące się danym konfliktem, fani skomplikowanych symulacji, czy gracze, którym brzydota nie przeszkadza) zmusiłaby twórców do konkurowania z uznanymi na tym specyficznym rynku rywalami. Jedną sprawą jest kierować grę do przeciętnych graczy, a drugą, zdecydowanie trudniejszą, do nich dotrzeć. Aby utrafić w popularne gusta turówki muszą nadrobić zaległości technologiczne – nie mogą odrzucać gracza antycznymi efektami graficznymi, paskudnym udźwiękowieniem, topornym interfejsem i nudnym trybem gry wieloosobowej. Nie należy oczekiwać, że kiedykolwiek niskobudżetowe produkcje będą pod tymi względami zachwycać, sądzę jednak, że większość z nich podciągnie się na tyle, by nie budzić uśmiechu politowania. Jeżeli już uda się stworzyć solidną grę, a dystrybucja cyfrowa i niskie koszta produkcji umożliwią zaoferowanie jej po niezwykle atrakcyjnej cenie (stanowiącej nie więcej niż jedną trzecią komercyjnych produkcji „pudełkowych”) to „anonimowych” twórców czekają lata prosperity, a strategów lata radości.

Szybciej do niskobudżetowych gier jednak popularność zyskiwać będą wszelkiego rodzaju, uruchamiane z poziomu internetowej przeglądarki strategie turowe (np. Conqueror, Utopia). Nie tylko oferują one możliwość darmowej (choć aby móc konkurować z innymi graczami na równych prawach często trzeba uiścić niewielkie opłaty) gry z każdego komputera podłączonego do sieci (zbawienie dla znudzonych pracowników biurowych), to jeszcze w trybie wieloosobowym. Nie mogą pod względem złożoności konkurować ze swymi tradycyjnymi odpowiednikami, ale nawet prosta mechanika rozgrywki może być wymagająca jeżeli za przeciwnika ma się człowieka z krwi i kości.

Wszyscy chwalmy RTS–y!

RTS–y przyjmą turowy model rozgrywki na poziomie strategicznym. Połączenie taktycznych zmagań rozgrywanych w czasie rzeczywistym ze strategią turową nie jest samo w sobie rozwiązaniem nowym – od wielu lat korzysta z niego seria Total War. Pewnym novum jest natomiast fakt, że pojawia się ono wielu RTS–ach nastawionych przede wszystkim na wartką akcję (np. Dark Crusade, Battle for Middle–Earth, Empire Earth 3, C&C3 Kane Wrath). Strategiczna rozgrywka turowa pełni na ogół jedynie rolę dodatku do tradycyjnej rozwałki, jednak sam fakt jej występowania dodaje otuchy – jak bardzo szczątkowa by nie była. Można przypuszczać, że z czasem strategiczna warstwa niektórych RTS–ów rozwinie się i pogłębi. Raczej nie ewoluuje do równorzędnej roli, ale urośnie na tyle by stracić miano wciśniętego na siłę dodatku – na wzór wspomnianej wyżej serii Total War. Nieprzespane noce spędzone przy CyviliCraf i Master of Conqer raczej nam nie grożą.

<< poprzednia | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | następna >>

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję