Sahara Zachodnia
Sahara Zachodnia (As-Sahra al-Gharbiyyah) to kraj leżący w pn-zach. Afryce
nad Oceanem Atlantyckim. Większość terytorium stanowi obszar pustynny
zamieszkany głównie przez Arabów i Berberów prowadzących nomadyczny tryb
życia. Mimo niezbyt sprzyjających warunków dla rozwoju we wszelkich
aspektach od przeszło dwudziestu lat stanowi przedmiot konfliktu zbrojnego
między Marokiem, a zwolennikami niepodległości Sahary Zachodniej. Jaka jest
historia i chronologia owego konfliktu, po czyjej stronie stoi racja, czy
istnieją szanse na pokojowe rozwiązanie i określenie ostatecznego statusu
Sahary Zachodniej? Oddajmy się faktom.
W XI w.n.e. Sahara Zachodnia została podporządkowana władzy marokańskich
sułtanów. Wybrzeże Sahary zostało odkryte w 1 połowie XV w. przez
Europejczyków (gł. Portugalczyków), którzy od pewnego czasu penetrowali
zachodnie wybrzeże Afryki. Portugalczycy byli jednak od XVI w. stopniowo
wypierani przez Hiszpanów, którzy ugruntowali swoje władztwo ustanawiając
Saharę Zachodnią hiszpańską pośiadłością w 1884r. pod nazwą Riio de Oro
póĽniejsze nazwy-Hiszpańska Afryka Zachodnia, Sahara Hiszpańska), oraz w
wyniku porozumień (1900,1903,1912r.)z Francją o podziale Sahary na prawach
kolonii ( zwana też Sahara Zachodnia).
W 1958r. Sahara Zachodnia uzyskała status prowincji zamorskiej (posunięcie
to miało na celu częściowo załagodzić patriotyczne dążenia ludności
saharyjskiej, która wcześniej wznieciła powstanie domagając się połączenia
Sahary Zachodniej z niepodległym od 1956r. Marokiem. Powstanie oczywiście
zostało stłumione.).W 1962r. odkryto na terenie S.Z. złoża fosforytów, co
znacznie wpłynęło na zainteresowanie potencjalnych agresorów.
Dążenia niepodległościowe Saharyjczyków (nabrzmiewające przez lata)
przerodziły się w otwartą walkę zbrojną z kolonistami hiszpańskimi na
początku lat 70-tych, która niebawem nabrała politycznego znaczenia i
koordynacji w wyniku utworzenia w 1973r. organizacji niepodległościowej pod
nazwą Front Polisario ( Front Polisario lub Ludowy Front Wyzwolenia Sakijat
al-Hamra i Rio de Oro jest organizacją narodowowyzwoleńczą Sahary Zachodniej
utworzoną w 1973r. w Algierze. Polisario prowadzi walkę partyzancką
korzystając z poparcia państw Maghrebu(Libii,Tunezji,ale w głównej mierze
Algierii)).
Demonstracje antyhiszpańskie ludności Sahary Zachodniej przybrały na sile
również w wyniku działalności tzw. Ruchu Oporu Niebieskiej Ludności
(organizac
ji utworzonej w 1970r. w Algierze). Skomplikowaną i tak sytuację
polityczną pogorszyło wznowienie sporu terytorialnego z Hiszpanią o S.Z. w
latach 1973-74 przez Maroko(roszczenia uzasadniane związkami historycznymi)
i Mauretanię (roszczenia uzasadniane względami etnicznymi). Mimo obiekcji
Maroka i Mauretanii rząd hiszpański podjął w maju 1975r. decyzję o
dekolonizacji i przyznaniu niepodlełości Sahary Zachodniej. Posunięcie to
spowodowało zaostrzenie sporu z Marokiem, czego kulminacją stał się słynny
"zielony marsz" nieuzbrojonych chłopów, kiedy to na rozkaz króla Maroka,
Hasana II, 250(350) tys. Marokańczyków podjęło marsz na Saharę Zachodnią,
aby w ten sposób zademonstrować swoje roszczenia do tego dekolonizowanego
obszaru(Hasan II był królem Maroka od 1969r.,wcześniej w latach 1961-63 i
1965-67 pełnił urząd premiera. W 1962 proklamował monarchię konstytucyjną. W
polityce starał się być ostoją równowagi między Zachodem a światem arabskim.
Wiele jednak jego poczynań wywoływało kontrowersje w oczach partnerów
politycznych; nie ukrywał się bynajmniej ze swoim nacjonalizmem i zapędami
dyktatorskimi(wszak już wcześniej, bo 7 lipca 1956r. marokańska partia
nacjonalistyczna-Istiklal, zgłosiła roszczenia terytorialne nie tylko do
obszaru Sahary Zachodniej, ale również Mauretanii i francuskiego Sudanu).
Sam Hasan II przetrwał próbę sił z lewicującymi ugrupowaniami przez
zaostrzenie rządów, a żywiołowy nacjonalizm stał się bezpośrednią przyczyną
wejścia na teren Sahary Zachodniej. Ów "pokojowy marsz" miał w zamierzeniu
zmusić Hiszpanię do podjęcia pertraktacji co do przyszłości konfliktowego
terytorium).
Tak się też stało. Trójstronne (hiszpańsko-marokańsko-mauretańskie)
porozumienie przewidywało opuszczenie Sahary Zachodniej przez Hiszpanów do
26 II 1976r. i ustanowiło tymczasową administrację Hiszpanii, Maroka i
Mauretanii (po upływie tego terminu Maroko miało objąć północ, natomiast
Mauretania południe S.Z.). Trójstronny układ nie został uznany przez Front
Polisario i Algierię (Maroko zerwało stosunki dyplomatyczne z popierającą
Front Polisario Algierią) i na przełomie XI/XII 1975r. Polisario rozpoczął
walkę zbrojną z oddziałami marokańskimi i mauretańskimi ( przy stopniowym
wycofywaniu się wojsk i administracji hiszp.).
Po wycofaniu się Hiszpanii, Maroko i Mauretania zawarły w IV 1976r. nowy
układ o podziale Sahary Zachodniej (większa część terytorium przypadła we
władztwo Maroka).
Historie zapomnianych konfliktów - Sahara Zachodnia